Parki podworskie

Na terenie Sulejowskiego Parku Krajobrazowego, przede wszystkim w jego strefie ochronnej, istnieje 10 dawnych parków podworskich, zamkowych i innych, zwanych parkami wiejskimi. Parki są dziełem sztuki ogrodniczej i pełnią one różne funkcje, zwłaszcza krajobrazową, wypoczynkową, krajoznawczą i naukową. Cztery spośród tych parków można zobaczyć w gminie Aleksandrów. Najbardziej znanym jest park w Skotnikach, zajmujący 3,3 ha powierzchni. Zachowały się w nim elementy układu geometrycznego, z pozostałością najstarszej w Sulejowskim Parku Krajobrazowym alei lipowej. Była to nastrojowa aleja, wytyczona przez około 20 lip drobnolistnych. Najcenniejsze drzewa, które przetrwały do naszych czasów, mierzą w obwodach 430, 310 i 300 cm. Na uwagę zasługuje również kolekcja kilkudziesięciu jesionów, w tym imponujących, wysokich drzew o grubości 375 i 305 cm. Z dawnej świetności żywopłotu grabowego pozostało kilka okazów o grubości 175 – 195 cm. Podobnie jak w przypadku jesionów, tak i kolekcji klonów, w ciągu kilkunastu lat ubyło sporo drzew. Aktualnie najgrubszy klon zwyczajny mierzy 290cm. W grupie stuletnich modrzewi największe osiągają 240 i 220 cm w obwodzie. Park jako cenny obiekt dziedzictwa natury i kultury znajduje się na liście zabytków. Następny park w stylu krajobrazowym znajduje się we wsi Kolonia Stara, interesująco położony wzdłuż cieku na powierzchni 4 ha. Podobnie jak poprzedni został zmieniony, a z dawnego układu kompozycyjnego pozostała aleja klonowo – jesionowa, w której rosną drzewa o grubości do 230 cm w obwodzie. Na uwagę zasługuje stara, piękna wierzba mierząca w obwodzie 350 cm. Niedaleko Kolonii Starej, we wsi Szarbsko znajduje się kolejny park podworski  z końca XIX wieku. Na powierzchni 4 ha pozostał m.in. dąb szypułkowy o grubości 340 cm i wiąz angielski w odmianie złotolistnej. Ładnie położonym małym parkiem podworskim jest park w Dębowej Górze. W jego drzewostanie zachowała się grupa pięciu lip drobnolistnych, w tym okaz o grubości 5 m.